Dogo Argentino/Ντόγκο Αρτζεντίνο- Diego

eva88sot
Jun 23, 2017
3 min read

Σήμερα θα φιλοξενήσουμε την Μαρίζα με τον σκύλο της Diego, που είναι Ντόγκο Αρτζεντίνο να μας μιλήσει για την συγκεκριμένη ράτσα και για το σκυλάκι της. Ας ξεκινήσουμε λέγοντας πως το Dogo Argentino δεν είναι η κατάλληλη επιλογή για κάποιον που θα πάρει σκύλο για πρώτη φορά. Είναι μεγάλο, δυνατό, έξυπνο, και γεμάτο ενέργεια. Το Dogo χρειάζεται έναν ηγέτη ο οποίος μπορεί να τον καθοδηγήσει με σταθερότητα και συνέπεια χωρίς να χρησιμοποιήσει δύναμη ή σκληρότητα. Αν θέλετε ένα θαρραλέο, αλλά και ταυτόχρονα καλό, σκυλί, το Dogo είναι η καλύτερη επιλογή. Αλλά πρέπει να δεσμευθείτε για κάποιο χρονικό διάστημα, γιατί θα χρειαστείτε πολλά μαθήματα και να βρείτε έναν αξιόπιστο εκπαιδευτή. Αυτό μας το επιβεβαιώνει και η Μαρίζα, τονίζοντάς μας ότι από την αρχή πρέπει να του δώσεις να καταλάβει ποιο είναι το αφεντικό, γιατί αλλιώς ο σκύλος θεωρεί πως κάνει κουμάντο. Μας λέει πως δεν είναι λίγες οι φορές που έχει χάσει τον έλεγχο και πως ο Diego είναι πιο δυνατός από εκείνη. 'Εχουν υπάρξει διάφορα περιστατικά που έχει γίνει επιθετικός και απότομος, ειδικά την ώρα της βόλτας του που έρχεται σε επαφή με κόσμο και σκύλους. Γι'αυτό αν σκοπεύετε να κοινωνικοποιήσετε το σκύλο σας, η σωστή εκπαίδευση είναι πολύ χρήσιμη, ιδικά για την συγκεκριμένη ράτσα. Ίσως λοιπόν εκτός από ακατάλληλη επιλογή ως πρώτος σκύλος, να είναι και ακατάλληλη για μια κοπέλα που θεωρεί πως δεν έχει πολύ δύναμη ή ότι δεν θα μπορεί να επιβληθεί στο Ντόγκο. Η Μαρίζα παρότι μεγαλωμένη με σκύλους (είχε και παλαιότερα διάφορους σκύλους), δεν είχε ποτέ τύχει να πάρει κάποια μεγαλόσωμη ράτσα (και το Ντόγκο ήταν αρχικά ιδέα του αδερφού της) και είναι τελείως διαφορετική εμπειρία. Παρόλα αυτά εννοίτε πως τον λατρεύει και είναι πάντα εκεί για εκείνον μέχρι και σήμερα που είναι πια παππούς (13ων ετών) και απ'ότι μας λέει την έχει περισσότερο ανάγκη παρά ποτέ. Χρειάζεται καθημερινή άσκηση, μιας και είναι μεγάλος και μυώδης σκύλος, η Μαρίζα τον βγάζει τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα για αρκετά μεγάλες βόλτες. Αν έχετε κήπο (ακόμα καλύτερα) αφήστε τον να τρέξει γιατί το έχει πολύ ανάγκη. Ακόμα και τα Ντόγκο έχουν την ευαίσθητη πλευρά τους, και όπως μας εξηγεί η Μαρίζα, ο Diego θέλει να περνάει όσο περισσότερο χρόνο μπορεί μαζί της, είτε αυτό είναι παίζοντας, είτε απλά να ξαπλώνει δίπλα της. Παρά τον επιβλητικό παρουσιαστικό του είναι και αυτός κατα βάθος μια ευαίσθητη ψυχούλα, που αναζητά τα χάδια της καλύτερης του φίλης.

Από μικρός ο Diego είχε πολύ ευαίσθητο στομάχι, κάτι που απ'ότι έμαθε αργότερα η Μαρίζα είναι αρκετά συνηθισμένο για τα Ντόγκο και από μικρός έπρεπε να προσέχει διπλά στο θέμα της διατροφής του και όσο μεγαλώνει το πρόβλημα δυστυχώς χειροτερεύει. Πέρα από αυτό τα Ντόκο έχουν θέμα κυρίως με την ακοή τους και 10% από τα κουτάβια γεννιούνται κουφά. Ευτυχώς η Μαρίζα δεν αντιμετώπισε τέτοιο θέμα με τον Diego της.

Μια αρκετά λυπηρή ιστορία που έχει να μας διηγηθεί και έχει να κάνει δυστυχώς με τα pet shops, που όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο μας (τα περισσότερα καταστήματα) κακομεταχειρίζονται τα ζώα, χωρίς να τους ενδιαφέρουν πραγματικά τα ίδια τα ζώα, αλλά το κέρδος. Η ιστορία αυτή έρχεται λοιπόν να επιβεβαιώσει αυτό το δυσάρεστο γεγονός. Πριν 13 χρόνια που πήγε η Μαρίζα στο pet shop να αγοράσει τον Diego, βρήκε στο κατάστημα 3 Ντόγκο και επέλεξε το ένα και γύρισε πολύ ενθουσιασμένη (όπως είμαστε όλοι μας άλλωστε όταν κρατάμε ένα κουταβάκι στην αγκαλιά μας) σπίτι της. Δύο μέρες αργότερα όμως ο Diego άρχισε να ανεβάζει πυρετούς και να φέρεται περίεργα, τρέξαν αμέσως στον κτηνίατρο και όπου τους αποκάλυψε πως είχε ένα πολύ σοβαρό αιματολογικό πρόβλημα εκ γενετής το οποίο οφείλονταν κατά 90% στις άθλιες συνθήκες στα οποία μεγαλώνουν τους σκύλους για να τους εκτρέφουν. Ευτυχώς στην συγκεκριμένη περίπτωση ο κτηνίατρος ήταν ένας θαυμάσιος γιατρός αλλά και άνθρωπος (γιατί πολύ συχνά συναντάμε κτηνιάτρους που είναι υπέρ της ευθανασίας- χωρίς να προσπαθήσουν αρκετά να σώσουν το ζωάκι) και κατάφερε όχι μόνο να σώσει τη ζωή του Diego, αλλά να του χαρίσει και μια υπέροχη ζωή μέχρι τα βαθιά γεράματα (που είναι τώρα)! Αυτή η ιστορία είχε αίσιο τέλος αλλά η Μαρίζα μας αποκάλυψε πως γυρνώντας στο Pet Shop να τους ενημερώσει για όσα είχαν συμβεί, της είπαν πως το γνώριζαν και ότι τα άλλα 2 αδερφάκια του (που είχε δει εκείνη την ημέρα) τα είχαν θανατώσει. Ο Diego στάθηκε πολύ τυχερός όχι μόνο λόγω του κτηνιάτρου αλλά επειδή τον διάλεξε η Μαρίζα. Τα άλλα δύο πλασματάκια δυστυχώς δεν είχαν την ίδια τύχη και η ζωή τους τέλειωσε πριν καν αρχίσει εξαιτίας ανίδεων και αναίσθητων ανθρώπων που βλέπουν τα σκυλάκια σαν κέρδη και όχι σαν τις μικρές και αθώες ψυχούλες που είναι. Ευτυχώς πλέον τα περισσότερα pet shops έχουν σταματήσει την πώληση ζωών. Η ιστορία αυτή όσο και άσχημη και αν είναι έκανε την αγάπη τους ακόμα πιο δυνατή και έφερε ακόμα πιο κοντά την Μαρίζα και τον Diego, και έμειναν από τότε δύο αχώριστοι φίλοι.